دکتر شادنام: وظیفه اصلی یک همایش، طرح مسئله و ارائه ایده برای حل آن است.

دکتر ت: انتظار از یک همایش باید در حد همایش باشد، وظیفه اصلی یک همایش، طرح مسئله و ارائه ایده برای حل آن است.مسعود شادنام در هفدهمین همایش سالانه اساتید و دانشجویان ایرانی خارج از کشور که در مشهد مقدس برگزار شد گف

به گزارش نهادایران،دکتر شادنام که بعنوان دبیر علمی هفدهمین همایش سالانه اساتید و دانشجویان ایرانی خارج از کشور منصوب شده بود، در مورد مخاطبان همایش گفت:

ما در این همایش، دو دسته مخاطب داریم؛ یک دسته مخاطب، مخاطبانی هستند که دانشجو یا دانش‌آموختگان خارج از کشور هستند که طبق آماری که در صفحه ثبت‌نام همایش ثبت شده حدود 217 نفر ثبت نام داشتیم که 70 نفر با معیارهای مختلفی از جمله پراکندگی جغرافیاییانتخاب شدند که تا حد ممکن سعی کردیم از هرکشوری نماینده‌ای داشته باشیم و الان شرکت کنندگانی از 22 کشور در اینجا حضور دارند و خب یک مخاطب این برنامه، خود شما دوستان هستید به این معنا که ما در این همایش، پنل‌ها و میزگردها و سخنرانی‌هایی تدارک دیده‌ایم که این‌ها بعضیش قرار هستش که به نیازهای مستقیم شما پاسخ بدهد.

نیازهایی از جنس مثلا برنامه‌ها یا بازگشت شما از نظام وظیفه تا مثلا چیزهای دیگر مثل تجربه‌ی دوستانی که پیش از شما به کشور بازگشتند چگونه بوده، تجربه‌های موفق یا ناموفقی که در این زمینه داشتند چه چیزی بوده که شما بهتر بتوانید برای زندگی خودتان یا برای مشارکتی که می‌خواهید در پیشرفت کشورمان داشته باشید برنامه‌ریزی کنید.

دسته دوم مخاطبین همایش، نهادهایی هستند که وظایفشان مرتبط با ایرانیان خارج از کشور هست از وزارت علوم و وزارت بهداشت و شورای عالی ایرانیان خارج از کشور و این‌ها بگیرید تا سازمان ارتباطات اسلامی که مثلا رایزن‌های فرهنگی ما را در کشورهای مختلف تعیین می‌کند.

همه‌ی این نهادها به نوعی قرار هستش که یک مشارکتی داشته باشند و قرار بوده که نمایندگانی داشته باشند. ضمن این که محتوای همایش در نهایت مستندسازی شده و برای این سازمان‌ها هم فرستاده میشود.

شادنام در ادامه به معرفی پنل های همایش پرداخت و اظهار داشت:

در واقع یکی از اهداف اصلی ما این هست که چالش‌هایی که‌ روبروی ایرانیان خارج از کشور بوده و هست برای اینکه بتوانند برای کشورشان مفید باشند و پیشنهاداتی که ما داریم، به گوش نهادهایی که مسول هستند در این زمینه برسد و انشاالله کم‌کم در قدم‌های بعدی بتواند واقعا به ساختارسازی و بستر سازی‌های جدی‌تر تصویب قوانینی از همین جنس که حاج آقا اشاره کردند برسد.

بنابراین دوستانی که اینجا برای پنل‌ها و این‌ها هستند هم قرار هستش که بدون هیچ گونه خودسانسوری هرچه که به ذهنشان میرسد بیان کنند. ما در نظر داریم که میزگرد در واقع ستون فقرات این برنامه باشد؛ چهار میز گرد در نظر گرفته‌ایم؛ میزگرد اول در مورد کسانی هست که به تازگی به کشور برگشتند و اینکه در همین بازگشت کوتاه مدت با چه چالش‌هایی مواجه شدند.

در واقع اولین چیزهایی که ممکن است آدم را اذیت کند و گاهی شاید آدم را پشیمان کند از اینکه چرا برگشته، چه چیزهایی هستش. اینها را یک مقدار بیان کنیم تجربه‌نگاری کنیم و برویم به سمت اینکه چطور می‌توانیم یک تعامل و پیشنهادات سازنده داشته باشیم برای برطرف کردن اینجور مشکلات.

میزگرد دوم که بصورت مجازی خواهد بود، در مورد کسانی هست که در تدارک بازگشت هستند، یعنی الان خارج از کشور هستند ولی بالاخره در آن فضای خارج از ایران که هستند نگاهشان به داخل و دغدغه‌های‌شان کمی متفاوت باشد با کسانی که الان ایران هستند و با چالش‌هایی مواجه شده‌اند ولی آنها از خارج از کشور بعضی وقتا ممکن است ترس‌ها و نگرانی‌هایی داشته باشند که بعدا که برمیگردند ببینند نگرانی‌شان بی‌ربط بوده یا بعضی‌های‌شان ممکن است یک چیزایی که اصلا به آن فکر نمی‌کردند را اینجا ببینند.

میز گرد سوم برای کسانی اسن که خارج از کشور هستند و به هر دلیلی فعلا قصد برگشت به ایران ندارند و حالا به دلیل تحصیلی، کاری، خانوادگی یا هر چیز دیگری فعلا ساکن خارج از کشور هستند ولی دل در گرو ایران دارند و دوست دارند هرطور که می‌توانند به کشورشان کمک کنند. خب ما این ظرفیت بسیار بزرگی از ایرانیان را داریم و باید بسترسازی شود که چطور می‌توانیم از این ظرفیت استفاده بکنیم برای کشورمان و به همین دلیل، پنل سوم همایش، به این موضوع اختصاص داده شده است.

در نهایت پنل چهارم ما کسانی هستند که برگشتند به ایران و چند سالی از بازگشت‌شان گذشته و به خوبی توانسته‌اند در محیط ایران جا بیفتند و اثرگذاری داشته باشند که برای ایشان رضایتمندی بیاورد از بازگشت به کشور و خلاصه یک مقداری از آنها بشنویم که رمز و راز این موفقیت چه چیزی بوده و چطور توانستند خودشان را با این شرایط وفق بدهند و اثرگذاری هم داشته باشند.

اینها چهار تا پنل ما برای این همایش هست در کنار این پنل‌ها ما یک تعدادی سخنرانی با موضوعات مختلف داریم مثلا راجع به استعدادهای درخشان و یا پنل صنفی که نمایندگان وزارتخانه‌ها صحبت‌هایی داشته باشند.

دبیر علمی همایش هفدهم در ادامه به این موضوع نگاه منطقی به یک همایش پرداخت و گفت:

پیش از برگزاری این همایش، ما یک پیش‌نشست داشتیم با یک تعدادی از همین نماینده‌های وزارتخانه‌ها و نهادها تا نهادهای مختلفی که علاقه‌مند به موضوع این همایش هستند و ادعا دارند موضوع همایش جزو ماموریت‌شان هست که کاری برای ایرانیان خارج از کشور انجام دهند و البته مجموعه‌ی بزرگی آمده بودند و خلاصه نشستیم مشورتی با آنها داشتیم و هر کدام‌شان نظری ‌دادند و یکی از چیزهایی که در این جلسه پیش نشست برای من جلب توجه کرد این بود که خیلی از ماها انگار انتظار بیش از حدی از یک همایش داریم یعنی مثلا اشاره می‌کردند به اینکه در این همایش این قضیه را حل کنیم یا آن موضوع را یک مصوبه ازش دربیاوریم ولی اینها اصلا کار یک همایش نیست.

کار این همایش این نیست که الان بیاد همه‌ی مشکلات مرتبط با ایرانیان خارج از کشور را حل کند، شما در مهمترین و بزرگترین کنفرانس‌های علمی هم مثلا در رشته‌ی بنده که مدیریت هست، می‌بینید که هیچ چیزی در کنفرانس حل نمی‌شود.

کنفرانس جایی است که یک مجموعه‌ای می‌آیند و دغدغه‌هایی را طرح می‌کنند، ایده‌هایی را با یکدیگر مبادله می‌کنند و از مجموعه‌ی این مبادلاتی که در حین یک همایش اتفاق می‌افتد، ممکن است بعدا در واقع یک همکاری‌های علمی شکل بگیرد و بعدش ممکن است دو سال بعد از این همایش چند مقاله و چند تا پتنت در بیاد. خلاصه که قرار نیست به طور مستقیم اینجا چیزی دربیاد.

ما امیدواریم این همایش در حد خود همایش بتواند مفید و موثر باشد ولی حرف‌هایی که اینجا زده خواهد شد حالا از مطرح کردن مشکلات یا مطرح کردن پیشنهادات، خب هیچکدامش به جایی نمی‌رسد مگر این که مردی از خویش برون آید کاری بکند، یعنی کسی از این نهادها از جاهای مختلفی که مسوولیت مستقیم دارند، یک موضوعی را که اینجا مطرح شده بیاید و بردارد بگوید من می‌خواهم بروم این موضوع را دنبال کنم حالا با همین آدم‌هاایی که اینجا آمدند و مطرح کردند یا با هر کس دیگری برای این که به یک جایی برسد.

خلاصه ما منتظر این اتفاقات هستیم بعضی اتفاقات مثبتی از این جنس که توی همایش‌های سال‌های گذشته هم افتاده که ما سابقه‌اش را داریم هم همه‌شان از این جنس بودند.

امیدواریم که ما هم بتوانیم نقش خودمان ایفا کنیم و اینکه این پلتفرم ر فراهم بکنیم برای اینگونه بحث‌ها، بحث‌هایی که در آن پر زدن الکی نباشد مثلا از این حرف‌های بیخودی که به هیچ جا نمیرسد نباشد و واقعا اینگونه باشد که این مشکلات هست این آرمان‌های ما هست این اهداف ما و چیزهایی که برای کشورمان دوست داریم هست و خب اینها را کنار هم بگذاریم ببینیم باید چیکار کنیم.

ما هم دوست داریم از شما بشنویم هم اینکه آدم‌هایی که یک مسیر شغلی و تحصیلی شان چند سالی از شما احتمالا جلوتر هستند را ر بیشتر دعوت کردیم که از آنها، هم خودمون و هم شما بشنوید.

دکتر شادنام در انتها ضمن عرض ارادت به محضر امام رضا (ع) اظهار داشت:

سلام خاضعانه عرض میکنم خدمت امام رئوف‌مان و امیدوارم که همه ما در صحبت‌های‌مان، واقعا خودمان را در محضر امام‌مان ببینیم و از ایشان طلب می‌کنم که حرف‌ها، قدم‌ها و فکرهای ما را کمک کنند و در راه خداوند برای تقرب به خداوند، تصرفی در قلوب همه‌ی ما بکنند که بتوانیم بندگان خوبی برای خداوند متعال باشیم.