روزمان را با دعا آغاز کنیم .فرازدوم از نیایش دوم صحیفه سجادیه

به دنبال نیایش اوّل که در ستایش خداوند بود، نیایش دوم آن حضرت است در درود به رسول خدا^(ص)

(16) وَ هَاجَرَ إِلَى بِلاَدِ الْغُربَةِ، وَ مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ.

(16) وطن و مسکن و فضای انس و الفت خود را واگذاشت و به دیار غربت مهاجرت کرد تا دین تو را کرامت بخشد، و علیه دشمنان دینت یاور طلب کند.

(17) حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ

(17) تا آنکه آنچه دربارۀ دشمنانت می‌خواست، آماده شد؛

(18) وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ.

(18) و آنچه که دربارۀ دوستانت در سر داشت، به وقوع پیوست.

(19) فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ، وَ مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ

(19) پس [با تکیه] بر یاری تو با آنان به مبارزه برخاست، و به رغم ناتوانی‌اش با یاری تو توانا گشت.

(20) فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ.

(20) و بر قلب سرزمینشان تاخت؛

(21) وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ

(21) و به عمق قرارگاهشان هجوم برد؛

(22) حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ، وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ، وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.

(22) تا دین تو نمایان گردید و سخنت برتری یافت، اگر چه مشرکان را خوشایند نبود.

(23) اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ

(23) بارالها! پس در قبال تلاشی که در راه تو انجام داد، او را در عالی‌ترین جایگاه بهشت برتری بخش.

(24) حَتَّى لاَ يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ، وَ لاَ يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ، وَ لاَ يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لاَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ.

(24) آن چنان که در مرتبت و منزلت در نزد تو هیچ کس حتی فرشتۀ مقرّب و نبی مُرسل با او برابری نکند.

(25) وَ عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ

(25) و او را در پذیرش شفاعتش در میان خاندان پاک و امت مؤمنش فراتر از آنچه که وعده داده‌ای، بشناسان.

(26) يَا نَافِذَ الْعِدَةِ، يَا وَافِيَ الْقَوْلِ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظِيمِ.

(26) ای آن که بر وعده‌ات پایدار و بر گفتارت وفادار هستی، و ای آن که گناهان را به چندین برابر از نیکی‌ها مبدل می‌سازی، حقّا که تو صاحب کرامت و بخشش والایی.

توضیحات این فراز:

بند 21: در همه اين غزوه‌ها پيامبر اكرم^(ص) در موضع دفاع از اسلام بوده‌ا‌ند و يا از توطئه‌اي مطلع شده بودند كه اگر آن را از بين نمي‌بردند، مشركان مي‌خواستند ايمان‌آورندگان به پيامبر اسلام را از بين ببرند.