گزارش حجت الاسلام و المسلمین محمدنژاد از سفر تبلیغی به شهر کازان روسیه در ماه رمضان

حجت الاسلام والمسلمین محمد نژاد عضو هیئت علمی علوم پزشکی ایران و مسئول هم اندیشی اساتید دانشگاهها بعنوان مبلغ اعزامی از ناحیه نهاد نمایندگی رهبری در امور دانشجویان ایرانی خارج از کشور به شهر کازان روسیه اعزام و در دهه سوم ماه مبارک رمضان در میان دانشجویان ایرانی و ایرانیان مقیم روسیه حضور پیدا کرد و نکات مورد نظر خود را در قالب سخنرانی و پرسش و پاسخ بیان کرد. گزارش سفر ایشان را در ادامه می‌خوانید:

موقعیت جغرافیایی و ظاهری

شهر کازان واقع در جمهوری تاتارستان در کشور روسیه است. کازان همان «قازان» در زبان آذری و به معنای دیگ است. نماد شهر هم یک دیگ بزرگ است. شهری زیبا و بزرگ که رود ولگا از وسط آن عبور میکند. کازان را آب احاطه کرده و باعث زیبایی آن شده. مردمش ثروتمندتر از مردم مسکو هستند. خودروها در شهر مسکو متنوع و متوسط هستند ولی اهالی کازان اغلب از خودروهای لوکس و به روز استفاده میکنند. ظاهر شهر هم نسبت به مسکو تمیزتر است و ساختمانها زیباتر به نظر می‌رسند.

فضای دینی شهر

تاتارها فضای خود را نوعی جمهوری اسلامی می‌دانند ولی این موضوع خیلی در شهر نمود ندارد. تقریبا پنجاه و پنج درصد جمعیت تاتارستان مسلمان اهل سنت هستند ولی نمودشان احساس نمی‌شود که بتوان با بقیه شهرها تفاوت قائل شد ولی با این حال یک سری تفاوت‌هایی نسبت به بقیه دارند. مثلا در مسکو، شنبه‌ شب ها اگر بیرون بروید صحنه‌هایی میبینید که خیلی خوشایند نیست ولی در کازان حتی همین هم نیست و اگر تخلف کنید و رفتاری خلاف رَوَند شهر داشته ‌باشید برخورد می‌کنند.

وضعیت دانشجویی

در کازان سه قِسم دانشجو داریم:

– دانشجویان ایرانی که در رشته پزشکی، به زبان انگلیسی تحصیل می‌کنند.

– دانشجویان ایرانی که در رشته پزشکی، به زبان روسی تحصیل می‌کنند.

– ایرانیانی که دانشجو نیستند اما زبان روسی می‌خوانند که دانشجو شوند.

طبق آماری که کنسولگری ارائه داده است، ایران 1200 دانشجو در کازان دارد که البته این آمار مربوط به دو گروه اول هست یعنی ایرانیانی که به زبان انگلیسی یا زبان روسی، دانشجوی پزشکی هستند. در مورد گروه سوم یعنی ایرانیانی که دانشجو نیستند اما زبان روسی می‌خوانند که دانشجو شوند، آمار دقیقی وجود ندارد و حتی دانشگاه‌های تاتارستان هم به صورت رسمی آمار ندارند.

ایرانیانی که شامل گروه سوم هستند در واقع از طریق موسسات جانبی دانشگاه‌ها به روسیه میروند و زبان روسی را یاد می‌گیرند. دانشگاه هیچ مسئولیتی نسبت به آنها ندارد، خودشان باید خوابگاه بگیرند و غذا تهیه کنند. پس از یک سال، اگر در آزمون دانشگاه قبول شوند، وارد دانشگاه روسی شوند.

هر سال حدود پانصد ایرانی علاقمند به تحصیل در روسیه، در این موسسات مشغول میشوند که صد نفر از آنها توسط دانشگاه‌ کازان پذیرش می‌شوند. چهارصد نفر باقیمانده در سایر شهرها مثل مسکو و سن پطرزبورگ -در صورت پذیرش- تحصیل خواهند کرد. با این حساب، ایران تقریبا 1700 نفر دانشجو در تاتارستان دارد که البته ریزش خیلی زیادی هم دارند. مثلا 120 نفر قبول شده داریم که تا سال سوم، حدود 40 نفر باقی می‌ماند و در واقع دو سوم این تعداد یا به دلایل مختلف ادامه نمی‌دهند یا دانشگاه اخراجشان می‌کند چون قوانین سختگیرانه‌ای دارند.

طبق گفته‌ی دانشجویان، دانشگاه کازان از همه‌ی دانشگاه‌های روسیه سختگیر تر است.

اکثر دانشجوهای ایرانی به دانشگاه کازان می‌روند چون به لحاظ قیمت ارزان است اما دانشگاه کازان فقط کسانی که نمرات بالایی دارند را نگه میدارد.

فعالیت مجازی دانشجویان ایرانی کازان

دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در کازان، گروه‌های مجازی فعالی دارند.

علت این موضوع این است که این گروه‌های مجازی خیلی به آنها کمک می‌کند که مشکلات خودشان را به اشتراک بگذارند و با کمک همدیگر، مشکل را حل کنند. کوچکترین مشکلات‌شان را در گروه‌های مجازی می‌گذارند و با هم تعامل می‌کنند.

آنها همچنین یک گروه به اسم «ملت امام حسین» دارند که اکثر برنامه‌های تبلیغی و فرهنگی از طریق آن اطلاع رسانی می‌شود.

وضعیت حضور دانشجویان در برنامه شب‌های قدر

شب اول حدودا 70-80  نفر از دانشجویان ایرانی کازان در برنامه حاضر شدند.

شب دوم و سوم (شب های 21 و 23 ماه رمضان) در کنسولگری برگزار شد و تقریبا 130 نفر حضور داشتند.

در کازان زمینه های زیادی برای فعالیت است یعنی آنجا هم میتواند مثل ترکیه شود که خودِ کنسول‌گری، حسینیه را در اختیار دانشگاه قرار می‌دهد برای اجرای برنامه.

موضوع سخنرانی

در هرشب یک بحث جداگانه مطرح شد:

شب اول- بحث خودشناسی با نوع نگاه قرآنی.

شب دوم- بحث عاقبت سنجی با استفاده از آیات قرآن، روایات و ادبیات.

شب سوم و آخر- تحمل رفتارهای ناپسند دیگران و پرهیز از (این بحث با پیشنهاد دانشجویان و با توجه به مشکلات آنها مطرح شد)

با تشکر